- قبله گاه حاجت (قِ لَ / لِ هَِ جَ)
آنکه حاجت ها برآورد. آنکه در خواستن نیازها بدو روی آورند:
چون قبله گاه حاجت عالم همین در است
صائب چرا گدای در دل نمیشوی.
صائب (از آنندراج)
چون قبله گاه حاجت عالم همین در است
صائب چرا گدای در دل نمیشوی.
صائب (از آنندراج)
